Heavy Metal kao religija – Stav ili opredeljenje

metal

metalUopste uzeto kao izvedba od religere -vjerovati svaki pokret neke licnosti usmjeren ka ocekivanju bilo kao voljan ili nevoljan akt moze se nazvati religijom. Sasvim je drugo pitanje da li isto predstavlja stav kao pocetak vjere ili nemogucnost opisivanja daljeg ili dugorocno opredeljenje u kojemu se nazire pomak licnosti ka necemu boljem,naprednijem. Mjera toga rasta ne bi trebalo da bude konacna jer bi se u protivnom stremljenje pretvorilo u nihiliju i nestala bi ideja,nestala bi poruka. Poruka koja bi sama sebe negirala omalovazila bi kako sebe tako i ucesnika posvecujuceg cina buduci da onaj ko u potpunosti nesto prihvata u potpunosti biva posvecen time. Heavy metal dakle posjeduje sve spoljasnje karakteristike religije,medjutim pokusacemo da izdvojimo iz njega neke bitne elemente od drugih koji to nijesu sledujuci unutrasnju analogiju bez namjere da napravimo time apologiju vjere ili muzike (koje vidjecemo, nijesu u koliziji).

Sve sto je Bog stvorio bjese veoma dobro sto je osnovna pocetna misao stvaranja i proteze se od misaonih djela nevidjivih pa sve do organizovanih oblika materije koji su osveceni stvaranjem. Sve stvoreno slavi; bilo zvukom, ljepotom ili daljim stvaranjem cime se upodobljava Tvorcu svega. Odusevljenost tvorevine cudom svog zivljenja ne ostaje u njoj samoj vec prerasta i trazi zajednicu sa necim drugim kako bi se ovaj izliv iskazao na sto jaci i licniji nacin. Tako nastaje zajednica izmedju dva ili vise ljudi, zajednica covjeka i drveta, covjeka i kamena…idr. Prvi instrument je sigurno stvoren kao svjedocanstvo zivota kojim se kroz vazduh pokrenulo nesto novo, nesto sto sem glasa savrseno govori o prirodi duse i njenom najtananijem dijelu. Ispostovati neciju dusu je kosmicka mjera kvaliteta te stoga covjek ili muzika koji to uspiju bezrezervno postaju vrijednost. Kvalitet Heavy muzike je cest izgovor dijela njegovih poklonika koji pogresno smatraju da je apsolutna iskoristivost intrumenata sustina umjetnosti zaboravljajuci njegovu energijsku pozadinu koja ispunjava ili nadoknadjuje neke druge sadrzaje u njihovoj unutrasnjosti i to je jedan od osnovnih razloga nevoljnog odumiranja ovog idejnog pravca. Psalamska jednostavnost kao jedinstvo psaltirskog instrumenta sa bubnjem i tadasnjim gitarskim oblikom su hiljadugodisnja tekovina i tu ne mozemo pripisivati nikakvu originalnost nasoj muzici sto se tice broja i nacina sviranja instrumenata. Eksterne energije u tom slucaju Bozije pospjesuju i pokrecu energije umjetnika i on se sjedinjujuci se sa njima sam pretvara u muziku kao savrseno jedinstvo. Istina je da Heavy metal nosi u sebi znacajan duh vremena u kojemu se najveci tekstualni otpor vodi protiv stereotipa u drustvu i vjeri ali njegova energija bez obzira na karakter pobudjuje dusu i baca je u potragu za sobom a njegove pjesme lice na kamenje koje smo nekada ostavili za sobom i koje moramo pronaci sami ili sa pomocu nekoga ko nam ih je dao. Instrument kao recimo instrument promisla moze se prevesti kao putevoditelj ali samo kada je taj koji koraca sa njime u saglasju i slobodno voljan. Ova energija poput ruke ulazi i prosiruje unutrasnjost poklonika pripremajuci ga za uzvisenije i misticnije klanjanje istini. Poslusnost antitvorackim stihovima je prelazna faza u koju po sopstvenom priznanju uopste ne vjeruje najveci broj ekstremnijih bendova vec je isto stvar dobro osmisljenog marketinga kojim se odusevljavaju pocetnici koji inace nadomjestaju broj odlazecih poslusnika. Jedna od osnovnih negativnosti Heavy metala kao religije jeste nedostatak kvalitetne propovijedi koja od svog postanka nije presla “teoriju Rifa” i cinjenje prizemnih djela auto i inodestrukcije. Svaka znacajna muzicka pojava u drustvu od Punka, Jazza, Bluesa imala je razvijenu filosofiju koja se nije poistovjecivla sa nacinom zivljenja vec joj se stremilo kao necemu dokucivom ali vecem, i to je razlog sto oni i danas postoje iako mutiraju u druge oblike sto nije privilegija metala.

Njemu jedino ostaje evolucija u samom sebi sto se indirektno otkriva novim podvrstama koje brze nestaju nego sto su nastale pokusavajuci da sebi prisvoje ulogu mesija koje ce po prvi put dati cjelovito ucenje metala. Sve se dakle svodi na Stav – povrsno priklanjanje bica pred nepoznatim ili na dugorocno opredeljenje koje zbog neznanja buduceg prestaje kada prestane odusevljenje sa zivotom.Mistika kao najsnaznije porijeklo tajne ne daje ali vodi odgovoru stalno prisutnom tenzijom koja se rasprotire svuda, do same tajne i nazad do nas koji po prirodi zelimo da joj sasluzujemo i to je jedini put covjeka. Heavy metal je danas, na dostignutom nivou “mac dvosjekli ” oruzje pobjednika i pobijedjenih, ranjenih i onih koji se stite njime organizam spreman za rastucu formu ali kvalitativno novu dopunu koja ce slusaoca da potpomogne u njegovom razumijevanju uloge i mjesta u vremenu. Na taj nacin idejama bendova koji crkvu priznaju za najdublju istinu zajednice mogla bi se pridruziti stvarna upucenost u osnovne tajne kojom bi se zaokruzilo cjelovito ucenje ovog najcjenjenijeg i najkvalitetnijeg muzickog pravca.
KEEP FIGHTING FOR METAL !!!

mr Saša Zejak