Dokumentarac o grupi Velvet Underground započinje citatom francuskog pjesnika Charlesa Baudelairea: “Muzika dotiče nebo.” Ne objašnjava puno o dva sata koja slijede, ali jasno govori da reditelj Todd Haynes na bend gleda iz perspektive kolege umjetnika, a ne arhivara. Režiser koji iza sebe ima izuzetni igrani film o životu Boba Dylana “Im Not There”, ali i solidni “Velvet Goldmine” inspirisan životima Iggy Popa i David Bowiea, kroz ovaj dokumentarac pokušava shvatiti što su Velveti postigli, umjesto da iznosi činjenice gdje i kada su to učinili. Vjerovatno je to i dobro rješenje, jer je ovo bend čija je karijera prebrodila brojne preokrete i izazove koji su mogli ubiti manje tvrdoglave sastave. Zamislite film koji prati sve njih. Recimo segment kada je John Cale otišao, kad je Sterling Morrison pobjegao, kad je Lou Reed dao otkaz… Nico je svakako film za sebe. Osim Calea, Tuckera i Yulea preživjelih članova Velveta kroz film se provlače i razgovori sa Reedom i Nico, kao i brojnim drugim značajnim imenima svijeta muzike i šou biznisa.
Todd Haynes predstavio trejler za dokumentarac o Velvet Undergroundu
