Kako је porasla potražnja vinila, gotovo sve etikete su krenule sa prenošenjem svog kataloga na ploče. Ipak ovo izaziva zabrinutost velikih izdavača. Naime, u prvoj polovini 2015. prodaja vinila porasla je za 38%, da bi u isto vrijeme sledeće godine zabilježila svega 5.6 miliona komada više. Godinu kasnije rast je usporen na 12%.
Ova godina je zabilježila najgori pad – svega 2%. Mnogi izdavači smatraju da će se uskoro te brojke izravnati i postati trajne, bez velikih skokova ili pak padova. Iako su poslednjih godina ploče prodavane u neslućenim količinama, mnogi smatraju da je do ovog pada došlo zbog sve lošijeg kvaliteta zapisa na vinilima. Izdavačke kuće su svoje kataloge prebacali na ploče, ali za razliku od analognog zapisa, digitalni katalozi, koji su većinom prisutni u poslednjih par dekada kod svih izdavača, jednostavno nemaju dovoljan kvalitet, pa se još u procesu prebacivanja na vinil, snimak dovede do nivoa, po nekima lošijeg nego što je onaj na CD-u. Eksperti smatraju da je oko 80% LP zapisa prebačeno sa digitalnih snimaka. Većinom je, smatraju oni, to prouzrokovano što su ti snimci, dobrim dijelom producirani kako bi bili prilagođeni i lako prenosivim nosačima zvuka i slušalicama, a ne dnevnim sobama i dobrim zvučnim sistemima. Takođe, problem nastaje i kada velike firme žele da uštede vrijeme i novac, pa umjesto obimnog i zahtjevnog procesa korišćenja originalnih snimaka, rade obična reizdanja. Na kraju priče stoje naravno i cijene vinila. U opštoj pomami za ovim nosačima zvuka, cijene su skočile od četiri do šest dolara po komadu.