Brigate rosso i njihovo djelovanje kao komunistički, a zatim teroristički odred; ubistvo italijanskog premijera Alda Mora 1978. godine imalo je veliki odjek. Djelovanjem njemačke frakcije proširilo se antikapitalističko raspoloženje kod mladih i počelo romantizovanje ove urbane gerile. Istaknuti član pokreta ubrzo po osnivanju postaje Andreas Bader koji sa djevojkom Gudrun Enslin pali robnu kuću u Frankfurtu, jer: „Bolje spaljivati robne kuće, nego kupovati u njima“. Nakon njihovog hapšenja na scenu stupa Ulrike Majnhof. Kao novinarka odlazi u zatvor i oslobađa Badera. Sličnu borbu i stavove nalazimo kod Irske Republikanske Armije sa kojom je RAF i sarađivao. Mnogi članovi RAF-a ginu uključujići i dvoje najistaknutijih Badera i Majnhof. Kod umjetnika njihovi potezi više žive kao ideološko suprotstavljanje modernom društvu, nego kao podrška terorizmu. Ta granica je ipak često nejasna, pa da vidimo šta sama muzika kaže o ovom dvojcu i umjetnicima koji su ih koristili u svojim pjesmama.