Mnogo prije nego će početi rad na novom Showtimeovom serijalu, John Logan se susreo sa direktnom inspiracijom za ovu (za sada) osmoepizodnu seriju. Vukući korijene, ali i svoje ime iz petparačkih Penny Dreadful (romana za peni) viktorijanskih priča, Logan je uz pomoć još jednog ovjerenog filmadžije – Sam Mendesa potpisao produkciju ove, kako se nakon dvije epizode čini, veoma obećavajuće serije.
Penny
Penny Dreadfull je možda zbunjujući naziv, ali kada se malo zakopa ispod površine, otkriva više nego što bi možda i trebalo. Pulp fikcija koja nije imala namjeru da se takmiči sa prvacima horror žanra toga vremena, već da bude laka zabava prostodušne gomile, iznjedrila je neke zanimljive kreacije. Od njih svakako, najupečatljivija je pojava Sweeney Todda koji svoj nastanak svakako duguje ovim kratkim pričama.
Upravo tu dolazimo do još jedne spojnice scenariste serijala i Penny Dreadfull izdanja. Logan je potpisnik Burtonovog mjuzikla o demonskom koljaču sa buvlje pijace. Da se ne pomisli da je Logan inspiraciju crpio isključivo iz ovih priča za radničku klasu viktorijanske Engleske, pomenimo da je u njegovom CV-u veliki broj prilično šarenih naslova, počev od skromnih početaka na televizijskim produkcijama, pa preko Any Given Sunday, Aviator, Time Machine, Gladiator, Star Trek: Nemesis, pa sve do najnovijih poput Hugo, Skyfall i Noah.
Spajajući ne samo široku lepezu žanrova, već i potpisujući neke od najvećih blokbastera novog milenijuma, „sitniji” projekat sa strane poput produkcije „Penny Dreadful” dobro je došao za pražnjenje.
Od Olivera Stone-a, preko Scotta i Scorsesea, Logan je stigao do Sam Mendesa, u za sada poslednjoj avanturi James Bonda. Upravo Mendes je prvobitno planiran kao režiser svih osam epizoda prve sezone, no zbog drugih preuzetih obaveza zauzeo je ulogu svojevrsnog supervizora i naravno producenta PD-a.
No, mjesto iza kamere, zauzela su neka druga zanimljiva imena – naročito Juan Antonia Bayone koji je zaslužan za film katastrofe The Impossible. Za ovu našu priču mnogo je važnije što je on potpisnik odličnog horora iz 2007. The Orphanage. Zatim tu je i Dearbhla Walsh autorka nekih od epizoda Bordžija, Tudora i Shamellesa. Listu zaklučuju Coky Giedroyc koji se već nalazio u ostvarenjima slične atmosfere poput Olivera Twista i James Hawes kojeg publika možda najbolje pamti po radu na seriji Doctor Who.
Logan potpisuje scenario svih osam epizoda prve sezone čiji je i izvršni producent. Kako stvari stoje na samom početku (Penny Dreadful je imala festivalsku premijeru u martu, da bi na male ekrane stigla početkom maja) smiješi joj se produženje ugovora na još jednu godinu.
Serijal uveliko barata pozajmicama, a najviše asocijacija će se vezati za Alan Mooreovu Ligu izuzetnih džentlmena. Vremešni istraživač crnog kontinenta (Timothy Dalton) u potrazi za svojom kćerkom, svim ljubiteljima žanra dobro poznatom Minom Harker i revolveraš u cirkusu a-la Wild Bill Hickock (Josh Hartnett) oba su na tragu Mooreovog (ne samo njegovog naravno) Allan Quatermaina sa neophodnim dodacima i varijacijama. Tu je da upotpuni sliku medijum i femme fatale (Eva Green). Naravno, poput ekipe koju je okupio najveći strip scenarista i ovu popunjaju još neki proslavljeni literarni likovi. Tu su Dr Frankenstein, Dorian Gray… E pa, eto vam svojevrsnog prequela, jednom od najcjenjenijih Mooreovih djela.
Iako može zvučati kao jeftino rješenje i jednokratna zabava, ova serija, makar kada se sudi po do sada prikazane dvije epizode nudi mnogo više. Sa pozajmljenim kalkuliše se prilično dobro, pa ni stari fanovi nemaju utisak otaljanog posla. Oni koji se nijesu opterećivali pomenutim citatima, a zanimaju se za slična tv ostvarenja, prigrliće PD bez problema. Trenutna ponuda slične zabave kakvu nude “American Horror Story” ili “True Blood”, suviše je trivijalna i svakako se ne može nip o čemu mjeriti sa “Penny Dreadfull”.
Izbor glumaca je još jedan zanimljiv momenat serijala. Odlučujući se za neka gotovo zaboravljena lica poput Daltona i Hartnetta, Logan i Mendes seriju rasterećuju dodatnih snažnih uticaja koje bi glumci nosili sobom prisjećajući nas na neka ranija ostvarenja. Nije zgoreg pomenuti da će oni za sobom povući ono što je ostalo od njihove fan baze, što za rejting Showtime-a svakako nije zanemarljivo. Sa druge strane ako serija ostvari ono što je očigledno namjerila, ova dva imena bi se mogla vratiti na staze stare slave. Ipak, za sada svojom izvedbom plijeni Eva Green koju ćemo uskoro gledati u novom dijelu Sin Citya. Njen lik je i baziran djelimično na toj famoznoj Frank Millerovoj “Dame to Kill For”, ali i onom što je radila u “Franklyn”-u 2008. i opet Millerovom Xerxesu, odnosno njegovoj filmskoj adaptaciji kroz lik Artemisie.
Dodajte svemu ovome zrno Jack the Rippera, Bram Stokera, Underworlda, Shakespearea, Poa ali i draži stripova kakvi su rađeni i kakvi se rade na starom kontinentu, prvenstveno Profesor Mortimera i Kapetana Blejka, pa tek onda onih poput Magičnog vjetra ili sveprisutnog istraživača noćnih mora i imate dobitnu kombinaciju za nedjelju veče. Ili ponedjeljak ujutro kad na torentima osvane rip.
G. D.