Uz svo poštovanje prema brojnim bendovima koji su šezdesetih godina prošlog vijeka ,,prašili” po SFRJ, čini mi se da je muzika beogradske grupe ,,Dogovor iz 1804.” djelovala najozbiljnije ili najbliže svjetskim rok trendovima.
I pored toga što rad ovoga benda, formiranog septembra 1968. godine, možemo upoznati tek kroz nekoliko snimaka, i to je dovoljno da se zaključi da se radilo o ljudima koji su ,,slušali” i razumjeli muziku. Najveći broj domaćih bendova šezdesetih i dalje se dominantno oslanjao na ,,rokabili” fore iz pedesetih ili na prepjeve, blago rečeno, sladunjavih italijanskih ,,tema”, dok se u muzici ,,Dogovor iz 1804.” vrlo jasno očitavaju rok i psihodelični zvuk, uz smjelo koketiranje sa indijskim ,,momentom”, tada nezaobilaznim kod vodećih svjetskih rok bendova. Jednom riječju, ova grupa je bila jedna od onih koje su imale hrabrosti da naprave iskorak u odnosu na učmala shvatanja muzike. Posebno je zanimljivo prisustvo Roberta Nemečeka u ovom bendu, koji je to iskustvo očigledno prenio na neke od najljepših stranica YU roka oličene u njegovim kasnijim ,,radovima” – Pop mašini i Rok mašini.
Jole Vučurović
{youtube}iNzncmnk4_0{/youtube}