Grace je jedini studijski album američkog kantautora Jeffa Buckleyja. Objavljen je na današnji dan 23. avgusta 1994. u izdanju Columbia Recordsa. Album je u početku imao slabu prodaju i dobio mješovite kritike, međutim, posljednjih godina dramatično je porasla njegova reputacija. Ovome je doprinijela i tragična smrt izuzetno nadarenog autora u talasima Misisipija.
Već sa šest godina pod uticajima Led Zeppelina, Pink Floyda, Kissa, progresiv rokera Yes i Rusha, te jazz gitarista poput Al di Meole sklapa prve melodije. S obzirom na ovako rano zanimanje za muziku nije čudo što će nešto kasnije kako na svojim tako i na tuđim albumima svirati više instrumenata, od bubnja do orijentalnih žičanih. Kao tinejdžer će svojim dječačkim muzičkim uzorima dodati Nusret Fateh Ali Khana, Roberta Johnsona, velike grupe punk i new wave epohe, ali i Elingtona, Ravela i Bartoka.
Njegova muzička karijera u pravom smislu riječi če početi 1991. kada če ga pod svoje uzeti Herb Cohen menadžer njegovog oca, koji če ga dovesti do prvih snimaka, ali i što je bitnije do njujorškog koncerta posvečenog Tim Buckleyu, gdje če 25-godišnji Jeff izvodenjem ocevih numera, a prije svega “I Never Asked To Be Your Mountain” (posvečene njemu dok je još bio dječak). Tu će uspjeti da napravi značajan proboj.
Pod utiskom ovoga i serije drugih manjih njujorških nastupa, te saradnje sa gitaristom Gary Lucasom nastaće njegov nažalost jedini oficijelni studijski album „Grace”. Mladom Buckleyu će ovaj album donijeti extra large turneju, dva puta proširenu novim nastupima, ali i francusku nagradu “Gran Prix International Du Disque – Academie Charles CROS”, koju ce prije njega dobiti autori poput Edith Piaf, Jacques Brela, Yves Montanda, Georges Brassensa, Bruce Springsteena, Leonard Cohena, Bob Dylana, Joan Baez, i Joni Mitchell, što valjda samo po sebi dovoljno govori o talentu ovog mladića.
“Mojo Pin”, “Last Goodbye” i naravno “Grace” svjedoče o veličini i kompleksnosti njegovog kreativnog potencijala, a obrade Jake Sheltona (Lillac Wine), Cohenove Hallelujah ili tradicionala “Corpus Christi Carol” o širini njegovog duha.
| 1. | “Mojo Pin” | Jeff BuckleyGary Lucas | 5:42 |
|---|---|---|---|
| 2. | “Grace” | Jeff BuckleyGary Lucas | 5:22 |
| 3. | “Last Goodbye” | Jeff Buckley | 4:35 |
| 4. | “Lilac Wine” | James Shelton | 4:32 |
| 5. | “So Real” | Jeff BuckleyMichael Tighe | 4:43 |
| 6. | “Hallelujah” | Leonard Cohen | 6:53 |
| 7. | “Lover, You Should’ve Come Over” | Jeff Buckley | 6:43 |
| 8. | “Corpus Christi Carol” | TraditionalBenjamin Britten | 2:56 |
| 9. | “Eternal Life” | Jeff Buckley | 4:52 |
| 10. | “Dream Brother” | Jeff BuckleyMick GrøndahlMatt Johnson | 5:26 |