Run with the hunted iz 2017. godine sam okarakterisao kao jedan od albuma godine. I totalno nenadano ispod radara mi se prošunjao ovaj novi album. Nevjerovatno, jer sve što je novo iz tabora ovih Šveđana ima kod mene naziv Obavezno! Ovakvih bendova ima 10000000… d-beat, crust punk, hc punk zovite kako hoćete, al meni su se nešto poklopili sa energijom i samo čekam priliku da ih ovjerim uživo. To je na listi muzičkih prioriteta za naredni period. U odnosu na Run ovdje je malo zvuk pomjeren i ka opštim metal i garažnim prljavim rokenrol gitarama, naravno začinjeno tim hc elementima. Upravo ti detalji su nešto što i ovaj bend izdavaja iz tog mora. Tu je naravno i vokal, krljačina i suva energija Mikael “Micke” Dahl. Aranžmani su kao izmišljeni i tako dobro se spajaju u zvučnu sliku, pa je to često dosta i melodično u svom ovom haosu. Produkcija ide u korist opšte slike. I da, ono što čujemo od instrumenata to tako i zvuči. Živost, sirovost, energija, stav, to je sve što imamo ovdje. Što se mene tiče, ne tražim više ništa od albuma. Tekstovi: skull, nightmare, doomsday, wolf, hunter, ne treba pojašnjavati da je prokletstvo življenja i čovjek u svemu tome glavni motiv. Album je izdat za američku metal etiketu Southern lord. Idealnih pola sata muzike!
ĐorđepunX