Novo vrijeme donijelo je neke nove muzičke heroje i naročito heroine. Jedna od onih koja je obilježila posljednju deceniju kada je muzika u pitanju je Courtney Barnett. A sve je počelo na današnji dan prije tačno šest godina debitantskim albumom “Sometimes I Sit and Think, and Sometimes I Just Sit”. Australijska, tada 28-godišnja indie rock muzičarka je objavila jedan od najznačajnijih albuma te 2015. godine. Djetinjast, razigran, osvježavajući, atmosferičan, mladalački, buntovan… nizali su se epiteti kroz skoro uvijek pozitivne recenzije. Kritičari su išli dotle da o albumu pišu da rokenrol ne treba da se iznova izmišlja dok je ovakvih materijala. Najbolje od svih numera sa debi ostvarenja mlade australijske zvijezde prošla je “Pedestrian at Best”. Ovu pjesmu na godišnjoj listi između ostalih hvailo je i Rolling Stone, stavljajući je na veoma visoko četvrto mjesto. Njen drugi album objavljen tri godine kasnije “Tell Me How You Really Feel” iako veoma dobar nije mogao zasijeniti uspjeh prvijenca.
1. | “Elevator Operator” | 3:14 |
---|---|---|
2. | “Pedestrian at Best” | 3:50 |
3. | “An Illustration of Loneliness (Sleepless in New York)” | 3:10 |
4. | “Small Poppies” | 7:00 |
5. | “Depreston” | 4:52 |
6. | “Aqua Profunda!” | 2:00 |
7. | “Dead Fox” | 3:33 |
8. | “Nobody Really Cares If You Don’t Go to the Party” | 2:46 |
9. | “Debbie Downer” | 3:16 |
10. | “Kim’s Caravan” | 6:46 |
11. | “Boxing Day Blues” | 3:02 |
12. | “Stair Androids & Valley Um…” (extra track on deluxe double vinyl, hidden track on Australian CD) | 6:33 |