Grupa Plejboj je jedan od važnijih ,,detalja” zbog kojih ima veliki broj onih koji, pored impresivnih sedamdesetih i ,,nedodirljivih” osamdesetih, upravo devedesete godine vide kao najplodniji period rokenrola na našim prostorima. To se naročito odnosi na njihov prvi album ,,Sviraj dečko”, koji je napunio 20 godina, iako je trebao da izađe i ranije, ali to je već neka druga priča. Iz jedne tragične i letargične stvarnosti, koja je ,,punoću” dobila baš te 1994. godine, pojavio se album koji je, iako se radi o debiju, prije svega, zračio iskustvom i ozbiljnošću. Svakako da se nešto veliko moglo očekivati, ako se ima u vidu ono što su već (u)radili Goršek, Perović, Petrović i Radivojević u ,,Presingu” i ,,Euforiji”, ali je ,,Sviraj dečko” definitivno prerastao njihov dotadašnji rad. Dobili smo perfektnu svirku, album koji se čvrsto drži onoga najboljeg u rokenrolu, fanku i soulu i tekstove koji su, posebno u ,,Grizi metak”, ,,Bela koka” i ,,Šta je bilo”, korespondirali sa trenutkom u kojem su nastali. Konkretno, bez mnogo lutanja i eksperimentisanja, sve stvari su ,,otprašene” gotovo u istom ritmu i zanosu, kao da slušamo jednu pjesmu izdijeljenu na nekoliko epizoda. Jedino manje ,,odstupanje” se primjećuje na odličnim instrumentalima ,,Hot blues” i ,,Carstvo čula”, koji zvuče kao kada bend sebi da oduška nakon neke naporne probe. Iako pripadam onima koji su okrenuti tvrđoj ,,gitarskoj” svirci, moram priznati da je ovaj album od vrlo dobrog ka odličnom pogurao efikasno i perfektno ,,upotrijebljeni” saksofon, koji je, čast ostalima, postao simbol i znak raspoznavanja benda. Sa ovako ujednačenog albuma, na kome je gostovao i Marko Milivojević, slušaoci nijesu mogli baš precizno da se odrede za neku stvar koja će biti izraziti favorit, iako se tu probijala ,,Grizi metak”, ali isto tako i ,,Sve ili ništa”, ”Koliko” ili ,,Skidam se”.
Ovaj album je tipičan izdanak devedesetih, i jedan od najznačajnijih i najkvalitetnijih koji su snimljeni u tom periodu, a momenat kada je izašao govori da je bend pokazao želju da se bori i u najtežim vremenima, kao što su to radili i njihovi ,,ratni” BBS drugovi KKN, Darkvudi, DLM, KZU, i drugi. Plejboj je u godinama koje su uslijedile imao mnogo praznog hoda, da bi došlo do konačnog razlaza, ali ajde da se nadamo da je njihovo prošlogodišnje pojavljivanje na Lejk Festu nešto više od sezonskog okupljanja.
Jole Vučurović