Davne 1997. godine, šesnaestog februara, napustio nas je jedan od najzanimljivijih i najupečatljivijih bubnjara bivše zemlje. Goran Čavajda Čavke je muzičku karijeru počeo je kao bubnjar u bendu Butik, a od 1980. godine na poziv Srđana Gojkovića Gileta, koji mu je kasnije bio venčani kum, postaje član Električnog orgazma. Godine 1981. odlazi u vojsku, a nakon povratka nastavlja rad u bendu Električni orgazam, u kojem je ostao sve do 1994. godine.
Tokom pauze sviranja Električnog orgazma, zajedno sa vokalistom i gitaristom Žikom Milenković (Bajaga i Instruktori) i gitaristom Zoranom Ilićem Ilketom (Riblja Čorba), 1992. godine osniva bend Babe, sa kojim je 1993. godine objavio album Slike iz života jednog idiota. Čavajda je bio i deo supegrupe Rimtutituki.
Pored muzičke karijere, oprobao se i na filmu, prvi put 1986. godine gde je imao ulogu u studentskom filmu Ko se boji šibicara još, a iste godine i ulogu Tučka u filmu Milana Živkovića Crna Marija. Kao Avram glumio je u rok-opereti Kreatori i kreature iz 1988. godine. Glumio je i u televizijskim filmovima Telefonomanija i Šumanović — komedija umetnika iz 1987. godine, a nakon toga i ulogu u omnibusu Kako je propao rokenrol iz 1989. godine. Ulogu pevača ostvario je u filmu Crni bombarder iz 1992. godine. U filmu Geto — tajni život grada Ivana Markova, bio je glavni junak-narator koji je kroz priču o ličnoj emotivnoj prošlosti govorio i o periodu života u Beogradu između 1991. i 1995. godine, navodeći kako se tada ustoličavao duh provincije koji je unišio urbani Beograd.
Godine 1995. glumio je i u predstavi Bitef teatra pod nazivom Zigi zvezdana prašina, zajedno sa Milenom Dravić, Draganom Zarićem, Anom Sofrenović, Sonjom Vukićević, Bojanom Dimitrijevićem i Nikolom Đuričkom.
Poslednje godine života proveo je u Australiji, a preminuo je 16. februara 1997. godine na Tasmaniji. U septembru 1997. godine, izdavačka kuća Sound Of Islands posthumno je objavila Čavajdin solo album Regression.
Godine 2012. održana je izložba fotografija Gorana Čavajde, kada je pokrenuta inicijativa da on dobije svoj prolaz.[9] Komisija za spomenike, nazive trgova i ulica grada Beograda prihvatila je inicijativu i prolaz od Trga Nikole Pašića (kod blagajne Doma sindikata) do Njušićeve ulice dobija ime Čavketov prolaz, na mestu gde se nalazi Ulična galerija